31 Mart 2014

Bulut da geliyor...

Bir kaç yıl aradan sonra Bulut'un doğumuna 5 hafta kala buraya tekrar dönmem gerektiğini düşünüyorum. Evet Güneş'in kardeşi Bulut'un aramıza katılmasına çok az bir zaman kaldı!

Bu hamileliğim fiziksel olarak rahat ama ruhsal olarak oldukça stresli geçti. Gündem alt üsttü...

Özetle neler oldu...

Sene 2013... 33. yaş günüme 4 gün vardı... AÖF'deki işime başlayalı 1 ay dolmamıştı... O gün tüm Türkiye'de gündem sarsıldı! Belki yılların birikimiydi o gün olanlar...Yıllardır yaşanmamış ve uzun sürecek olan bir bilinçlenme ve birliktelik sürecine girmiştik! Tüm Türkiye ve hatta dünya tarihinde ilkler yaşandı! Karşıt görüşler el ele verdi. Rakip takımlar forma değiştirdi! "Bir ağaç" için mi dendi...  Ne içindi?

Gencecik bedenler yaşama veda ettiler o süreçte. Hiç tanımadığımız çocuklar için göz yaşı döktük. Hastane kapısında nöbet tuttuk... Yaşama tutunması için dualar ettik. Olmadı... 

Hiç tanımadığımız çocukları özledik! Kalbimiz acıdı!

Derken yaz bitti... Son bahar geldi... Tüm Türkiye'de bir şeyler değişmişti. Ve benim için de önemli bir değişiklik oldu! Ağustos ayında Bulut'la bedenimi paylaşmaya başladım...

Kış gelmedi yaşadığımız şehre, soğuktu ama kışın keyfi yoktu. Kaba bir soğuk vardı. İçimi Bulut, günümü de Güneş aydınlatıyordu sadece. Hayatıma anlam katan Evren'im ve bana hayat veren Annem vardı güç aldığım sadece.

Aylardır ülkemizde dönen yolsuzluk ve hırsızlık olayları, bu durum karşısında hiç bir demokratik hak hukuk sözü geçmemesi, elinde halktan çaldığı paralarla borusunu öttüren bir grup gözü dönmüş aç insanın ülkeyi nasıl rezil rüzfa ettiklerini izleyip durduk...

Vaktiyle Atatürk'ün Gençliğe Hitabında ne dediyse, ne öngördüyse hepsi oldu! Ülke satıldı! Ormanlar yok edildi! Sit alanları birilerine rant kaynağı oldu. Atatürk!ün elleriyle diktiği fidanlardan büyüyen ağaçlar kesildi yerine RTE konak kurdu! 

Dün yerel seçimler oldu! Eskişehir'de AKP kazanamadı. Kurtarılmış bölgeydik ama tüm seçim süresince binbir hileye başvuruldu! Artık içim kabuklaştı!

Bebeğimin gelişinin heyecanından çok ülkemin, vatanımın bir avuç adamın çıkarları ve hırsı için mahfoluşuna üzülerek geçirdim tüm hamileliğimi...

Artık çok az kaldı! Bulut'u çok güçlü hissediyorum! Verdiği tepkiler öyle güçlü ki.. Benim de güçlü olmam için moral veriyor adeta!  İki çocuğumdan da beklentim yok! Güneş için hep derdim, mutlu bir çocuk olsun! Hayatta kendi çizdiği yolda ilerleyebilsin. Hayalleri olsun ve bunların yolundan gitsin! Kimsenin kölesi, yalakası yardakçısı olmadan özgür bir geleceği olsun! Otoriteden korkmasın, saygı duysun. Biliçli olsun! İkisi de... İki çocuğum da otoritelerin kölesi uşağı değil, gerektiği yerde destekçisi olsun ama sömürü sisteminin parçası olmasın! İçlerinde vicdan olsun! Ortada ters bir durum varsa buna duyarlı olsunlar, cesaretli ve gerektiğinde de asi olsunlar ama asla yalaka, sünepe ve yardakçı olmasınlar!

Sene 2014... Doğum günüme 3 ay var... Doğum günümde artık ailem 4 kişilik olacak. Dilek hakkım varsa şimdi kullanmak istiyorum: Diliyorum ki maddi çıkarların artık insanların gözünü kör etmediği, maneviyatın önplana çıktığı, doğal yaşama duyarlılığın arttığı bir dünya oluruz!  İnsanlığın hala ölmediğini biliyorum... Diliyorum...